De halsbandparkiet

Jill (Nederland)

 

In de zomer van 2013 ging ik samen met mijn moeder naar de dierenwinkel voor wat nieuw speelgoed voor mijn vogels. We gaan altijd nog even alle vogeltjes bewonderen die daar hun deuntjes zitten te fluiten. Tijdens onze tocht kwam opeens de eigenaar naar ons toe met de vraag of ik misschien iemand wist voor de vogel die hij bij zich had. Ik keek verbaasd naar het dier en wist toen nog niet gelijk wat het was. Ik vroeg waarom hij hem niet wilde, waarop hij antwoordde dat de vogel van een klant was die hem (of haar) kwijt moest en het dier bij hem kwam brengen. De vogel was geknipt en echt zéér bang voor mensen, dus de winkel kon begrijpelijkerwijs niets met dit dier. Normaliter worden deze dieren–hoe hard het ook klinkt- geweigerd, maar blijkbaar had de eigenaar hoop dat ik het dier een goede thuis kon geven. Mijn moeder en ik keken elkaar aan en besloten, zonder dat we wisten wat we precies in huis haalden, het dier mee te  nemen.
Na wat onderzoek op internet bleek het een halsbandparkiet te zijn en kwamen we er echter al snel achter dat dit onze pet te boven ging, waarna ik opzoek ging naar een mogelijke oplossing. Ik had toentertijd namelijk enkel wat valk- en grasparkietjes en geen ervaring met getraumatiseerde vogels. Er hadden een aantal mensen aangeboden om voor het dier te zorgen maar ik wilde er zeker van zijn dat het goed terecht kwam en niet weer gedumpt zou worden, dus dan kom je al snel bij opvangcentra uit. Helaas zaten toentertijd alle Nederlandse papegaaienopvangcentra vol waardoor ik bij de papegaaienopvang van Nathalie in België uit kwam. Maar het was geen papegaai… Toch maar een mailtje gestuurd en al snel kreeg ik een antwoord dat de halsband welkom was! Yes! In de auto gesprongen en anderhalf uur later waren wij er. Na het zien van Nathalie haar collectie (opvang)vogels wist ik dat ik een uitstekende plek gevonden had en deze halsbandparkiet niets tekort zou komen. Later hoorde ik van Nathalie dat de halsbandparkiet in een gezelschapsvolière geplaatst is waar hij helemaal is opgebloeid en niet meer bang hoeft te zijn voor mensen.
Achteraf hoorde ik dat de vorige eigenaren hem probeerden te dumpen omdat hij niet tam genoeg zou zijn en dat ze in plaats van hem een tamme valkparkiet hadden gekocht… Als de winkeleigenaar echter niet besloten had om de halsbandparkiet aan mij aan te bieden, dan was de zoveelste vogel op straat terecht gekomen. Gelukkig was ook Nathalie daar om ervoor te zorgen dat deze vogel een goede, blijvende thuis kreeg. 

 

 

Jantje

Vanessa

 

Jantje heeft 35 jaar in een donkere kamer gezeten waar hij nooit uit zijn kooi mocht.

 

Toen de eigenares dement werd hebben ze hem naar Nally's papegaaienovang gebracht en heeft Nathalie hem opgegeven voor adoptie en zo is hij na 35 jaar bij ons terecht gekomen waar hij volledig is opengebloeid.

 

Hij mag dagelijks uit zijn kooi, word gewassen en mag bij goed weer in de tuin zitten in het zonnetje, waar hij zo kan van genieten!